Roero, depressief gebied dat na de Tweede Wereldoorlog een oog fenomeen van verlatenheid heeft ondergaan, vandaag ziet trekker herstel processen, cultuur, gericht op de herintroductie van planten typisch voor de wijngaard (zoals die van de Roero Arneis en) en boomgaard. Eenmaal binnen enkele behoud van historische plekken, die ook worden gekenmerkt door een goede aanwezigheid van vee rundvee en varkens.

De nederzetting systeem wordt sterk gekenmerkt dall'assetto morfologische gebied en de dynamiek van de reorganisatie en justitiële infrastructuur van de middeleeuwen, met de meeste van de woonwijken al getuigd in de elfde eeuw.
Tussen de twaalfde en dertiende eeuw, was er een wijdverbreid werk van de stichting of de uitbreiding van kastelen, vooral bevorderd door de bisschoppen van Asti, op de rotsachtige bergrug van de Forten, gevolgd door een fenomeen van "verankering" van de centra van de vallei aan de voet van de versterkte structuren gravitating op de weg lay-out van Asti heeft de neiging om Bra. In de dertiende eeuw zijn gesticht de villenove van San Damiano, Canale en Montà dat de fundamenten van de weg systeem te creëren.
Sindsdien, ondanks de homogene overheersing uitgeoefend door de familie Roero van Asti, het gebied blijft vrijwel onveranderd sinds zijn structuur is marginaal in vergelijking met de belangrijkste verkeersstromen en economische betrekkingen.