Glooiende heuvels en elegant, de ontdekking van Barolo en witte truffel

De reikwijdte van Basse Langhe ontleent zijn naam aan zijn uitgebreide gedeelte op het lagere niveau van de heuvels van Zuid-Piemonte (Langa). Morfologisch gekenmerkt door de opeenvolging van hellingen die zich ontvouwen van de richels, een belangrijke noord-zuid oriëntatie, en lijken diep ingesneden door rivieren die het dichte netwerk te vormen aftappen secundaire voeden van de Tanaro.

Dit gebied van landschap, gekenmerkt door heuvels waar overheerst wijnbouw specialist, vindt zijn oorsprong uit de tectonische ondersteuning van oude mariene afzettingen, dat getuigt gelaagdheid van de verschillende dieptes van de omgevingen van de depositie. Na de plotselinge stijging van deze landen lang bediend modellering bepaald door de eroderende werking van rivieren en oppervlaktereproductie waaraan geassocieerd menselijk handelen in verband met de verspreiding van wijnbouw.

De reliëfs breed en een zekere grandeur die zich uitstrekken tot grote verhogingen van Alta Langa en worden abrupt onderbroken westen richting de vlakte, bepalen uitgestrekte visuele ruimtes waar de dichte rijen wijnstokken domineert het ontwerp van de percelen in de periode van rust de winter, terwijl in de zomer en in het bijzonder de herfst, het landschap is belegd met buitengewone kleuren en variëren naar gelang de kleur respons van de wijnstokken.

De nederzetting is georganiseerd in compacte dorpen offshore-kleine tot middelgrote verbonden door een dicht netwerk van wegen van de lokale toepassing.
Alba is een vestingstadje van groot belang op het gebied van stedelijke en architectonische en enige stad in Piemonte op een torentjes te behouden.

Vanuit het cultureel oogpunt, wordt het gebied gekenmerkt door de constante aanwezigheid van wijngaarden op de hellingen van de heuvels, akkerbouw en populier in de vallei. De relatie die in de tijd wordt vastgesteld tussen nederzettingen en gecentraliseerde accommodatie wijngaard hellingen van de heuvels waarop zij zich bevinden is nu onderdeel van het collectief, zoals blijkt uit de UNESCO-erkenning van 2014, hoewel de resultaten van de transformatieprocessen van de vorige eeuw.